Gothic II

Chyba każdy kto grał w Gothica z niecierpliwością czekał na kolejną jego odsłonę. Świat pierwszego Gothica był bardzo duży i wciągający. Programiści z Piranha Bytes znów się postarali i stworzyli grę jeszcze lepszą i jeszcze bardziej wciągającą.

Gothic znany jest ze swojej nieliniowości. Gracz miał trzy drogi na ukończenie gry. W Gothicu 2 autorzy zrobili to samo. Zatem możemy zostać królewskim paladynem, łowcą smoków lub magiem ognia. Początkujący gracze powinni zacząć jako paladyn, weterani Gothica mogą zostać łowcą smoków lub magiem. Każdy obóz jest inny. Jeśli gramy paladynem nie jesteśmy mile widziani wśród łowców smoków i na odwrót.

Gothic był krytykowany za sterowanie. Według mnie niesłusznie gdyż sterowanie w grze uważam za bardzo dobre (podobnie steruje się jak w Tomb Raiderze). Jednak w drugiej części możemy sterować "WSADem" (dla niekumatych chodzi o klawisze "W" "S" "A" "D") i myszką, choć uważam, że Ci z was co ukończyli pierwszą część będą sterować postacią tak jak w jedynce.

Akcja gry toczy się miesiąc po ukończeniu części pierwszej. Nasz bohater zostaje przygnieciony przez głaz w świątyni Śniącego. Na szczęście nasz stary kumpel Xardas teleportuje nas do swojej nowej wieży. I tak zaczyna się twoja nowa przygoda. Niestety jak się okazuje po dłuższej rozmowie z nekromantą świat znowu jest w niebezpieczeństwie i tylko TY możesz go uratować (skąd ja to znam). Okazuje się, że Śniący swoim ostatnim okrzykiem przywołał straszliwe demony pod dowódctwem smoków, a ty straciłeś swoje wszystkie zdolności, które poznałeś w koloni karnej i znów wszystkiego musisz nauczyć się od początku. Dowiadujemy się iż oddział paladynów zajął pobliskie miasto i nie wiadomo w jakim celu tam przybyli i kiedy odpłyną.

Gothic 2 nie bardzo się zmienił od poprzednika (wzrosły tylko wymagania sprzętowe ). Obszar jest około cztery(!) razy większy niż w jedynce, a poza tym niewiele się zmieniło. Grafika lekko podrasowana, więcej szczegółów i nic po za tym, lecz świat Gothica i tak wygląda prześlicznie. Choć muszę zaznaczyć, że grafika w grze nie jest najważniejsza, a grywalność i fabuła (bo to powinien mieć każdy dobry RPG). Muzyka jest dobra. W lasach słuchać odgłosy zwierząt, śpiew ptaków (niestety nie zobaczymy ani jednego ptaszka).

W fabule jest wiele zwrotów akcji co bardzo dobrze świadczy o grze. Bardzo duża jest też liczba questów pobocznych (niemających wpływu na dalszą rozgrywkę). Ilość broni też może miło zaskoczyć bo jest jej w grze około 150(!) rodzajów, pancerzy natomiast jest około 15. Bohatera cechują trzy współczynniki takie jak siła, zręczność i mana. Dzięki większej sile możemy używać bardziej śmiercionośnych mieczy i toporów, a im więcej zręczności tym możemy używać lepszych łuków lub kusz. No i oczywiście i więcej many tym możemy więcej rzucać czarów i oczywiście coraz lepsze i bardzie śmiercionośne.

Bestiariusz także został nieco zwiększony. Rodzajów potworów jest niemal 50. Każdy potwór zachowuje się inaczej. Np. Gobliny unikają wody, ścierwojady atakują w stadzie itp. Itd. Tak więc pokonywać będziemy znane nam już potwory (ścierwojady, pełzacze, szkielety, gobliny, topielce, zębacze, wilki, orki, krwiopijce) oraz nowe (smocze zębacze, polne bestie, olbrzymie szczury, wargi, smoki!, jaszczuroludzi). Dodatkowo możemy przełączyć widok z trybu TPP na FPP, niestety gdy dochodzi do walki widok znów zmienia się na TPP.

W Gothicu 2 również możemy zaciągnąć się do pracy! Możemy zostać czeladnikiem stolarza, kowala, sklepikarza, myśliwego i alchemika. W tej grze nie możesz latać z mieczem i zarzynać kogo się da gdyż tak długo nie pociągniesz. Rozmowy z postaciami mają wpływ na dalszą rozgrywkę. Gdy pobijemy jakiegoś mieszkańca Khorinis będzie później do nas niesympatycznie nastawiony i inni mieszkańcy widząc, że robimy komuś krzywdę nie będą stać z założonymi rękoma tylko rzucają się na nas z mieczem.

W pierwszym Gothicu rolę pieniądza odgrywały bryłki magicznej rudy, tu natomiast płacimy złotem, a bryłki rudy są bardzo drogie i rzadkie do znalezienia. Spotkamy też również starych znajomych z kolonii. Między innymi Diego, Gorna, Miltena, Laresa, Lee. Aby grać w grę nie musimy znać fabuły z pierwszej części i to wielki plus dla gry.

Podsumowując gra jest bardzo wciągająca, z dobrą grafiką oraz muzyką. Jest w miarę nieliniowa, zawiera liczne zwroty akcji. Jeśli podobała Ci się pierwsza część to koniecznie musisz zakupić tę grę. Minusem natomiast będą wymagania. Wymagania minimalne to P3 700Mhz, karta z 32Mb i 256Mb ramu. Natomiast zalecane to P3 1200Mhz, karta z 64Mb i 512Mb ramu. Ja grę ukończyłem trzy razy (jako paladyn, łowca smoków i mag) i każda rozgrywka wyglądała inaczej niż poprzednia. Aby rozwiązać wszystkie zagadki trzeba ukończyć grę trzy razy i za każdym razem w innym "obozie".

Plusy:
+ grywalność i klimat
+ bonusowa płyta z muzyką, tapetami, szkicami itp.
+ dobre spolszczenie
+ grafika
+ mnogość wątków pobocznych

Minusy:
- nie działa na Windows Vista
- muzyka co najwyżej dobra
- drobne błędy

  0